top image food
MEGALI.jpg

Τα γλυκά του κουταλιού είναι κάτι που τα λατρεύουμε όλοι μας μικροί και μεγάλοι. Είναι ελληνική παράδοση, είναι φιλοξενία, είναι αρχοντιά, είναι κάτι που έρχεται από πολύ παλιά αναλλοίωτο μέσα στο χρόνο.
Φυσικά υλικά με φρούτα της ελληνικής υπαίθρου σε σιρόπι, αρωματισμένα με ξύλα κανέλας, φύλλα αρμπαρόριζας, καρφάκια γαρύφαλλα, βανίλιες. Με προετοιμασία που θέλει λίγο κόπο, υπομονή και χρόνο αλλά ένα τελικό αποτέλεσμα που αξίζει πραγματικά τον κόπο.
Η παράδοση θέλει να σερβίρονται σε μικρά γυάλινα σερβίτσια και πάντα με ένα μικρό κουταλάκι, εξ ου και ο όρος «γλυκό του κουταλιού». Λέει η παράδοση ότι σε περασμένες γενιές οι νοικοκυρές το σέρβιραν μέσα σε ένα γυάλινο μεγάλο μπολ με γυάλινα πιατάκια και κουταλάκια μικρά.
Από το ξεκίνημα της επικοινωνίας μας μέσω αυτής της σελίδας σας μίλησα για τις γιαγιάδες μου, την Κρητικιά Ελισάβετ και την Μικρασιάτισσα Ειρήνη. Έχω αναφερθεί πολλές φορές πως κατάφεραν να με μπολιάσουν στην τέχνη της μαγειρικής και πως προσπαθούσα από μικρή να κλέψω τα μυστικά τους. Ποια από τις δυό ήταν καλύτερη αυτό είναι ένα δύσκολο ερώτημα για μένα γιατί από την κάθε μία πήρα διαφορετικά πράγματα. Πάντως η γιαγιά μου η Ελισάβετ θαύμαζε την συμπεθέρα της για την νοικοκυροσύνη.
Μικρασιάτισσα δεύτερης γενιάς, γεννήθηκε με μια δίδυμη αδελφή στον Πειραιά αλλά έχασε νωρίς τους γονείς της. Βρέθηκε στη Κρήτη σε μικρή ηλικία όταν την πήρε σαν ψυχοκόρη ο αδελφός της μητέρας της που ήταν παντρεμένος στην Ιεράπετρα. Αποχωρίστηκε την αδελφή της μιας και την πήρε μαζί του στη Θεσσαλονίκη ο μεγαλύτερος αδελφός τους. Έχω πολλές ιστορίες να σας διηγηθώ. Για να μην σας κουράσω θα σας τις αποκαλύψω σε άλλες συνταγές.
Αυτό που ξέρω είναι ότι οι Μικρασιάτες ήταν άνθρωποι ικανοί και προκομμένοι και ότι κατάφεραν το κατάφεραν μέσα από την δουλειά τους. Προερχόμενοι από τόπους με μακραίωνη πολιτισμική παράδοση μετέφεραν όπου και αν βρέθηκαν τον πολιτισμό τους και επηρέασαν και εμπλούτισαν την ντόπια παράδοση.
Να σας εξομολογηθώ ότι πολλά από τα μυστικά της μαγειρικής μου τα πήρα από την γιαγιά Ειρήνη. Αστέρι νοικοκυρά! Παρατηρούσα τι έκανε και όλα τα κατέγραφα στο μυαλό μου.
Τα αγαπημένα γλυκά στις Μικρασιάτισσες νοικοκυρές ήταν τα γλυκά του κουταλιού. Έφτιαχναν όλο το χρόνο μιας και η κάθε εποχή μας χαρίζει τους δικούς της καρπούς και μας δίνει την ευκαιρία να φτιάχνουμε τέτοια γλυκά σχεδόν όλο το χρόνο.
Βρέθηκα στο σπίτι της φίλης μου Έφης και καθώς πίναμε τον καφέ μας είδα στην άκρη του κήπου της μια κοντούλα αχλαδιά, με μικρά, σκληρά και γλυκά αχλαδάκια. Μάζεψα μια σακούλα και έτσι σήμερα θα σας φτιάξω γλυκό αχλάδι όπως το έμαθα από τη γιαγιά μου..

1

Υλικά
1 κιλό αχλάδια καθαρισμένα
1 κιλό ζάχαρη
400ml νερό
2 ξύλα κανέλας
100γρ αμύγδαλα καθαρισμένα
Χυμό ενός λεμονιού

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τα αχλαδάκια από τα σπόρια με το ειδικό εργαλείο για τα γεμιστά. Αφαιρούμε τη φλούδα με μαχαίρι ή με το εργαλείο που καθαρίζουμε πατάτες.

2
Σε μια λεκάνη έχουμε βάλει νερό και χυμό ενός λεμονιού, ρίχνουμε τα αχλαδάκια για να μην μαυρίσουν.

3

 

Αν χρησιμοποιήσουμε μαλακά αχλάδια θα αφήσουμε μέσα στο νερό για 2-3 ώρες ώστε να σφίξουν. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μεγάλα αχλάδια και να τα κόψουμε σε ότι μέγεθος επιθυμούμε.
Σε μια φαρδιά κατσαρόλα προσθέτουμε τα αχλάδια αφού πρώτα έχουμε σουρώσει, τη ζάχαρη, το νερό και τα ξύλα κανέλας.

4

 

Ψήνουμε στην αρχή σε δυνατή θερμοκρασία για 10 λεπτά και στη συνέχεια χαμηλώνουμε περίπου στο μισό και συνεχίζουμε για μισή ώρα.

5

Αν τώρα τα αχλάδια μας είναι μαλακά θα βράσουμε πρώτα το σιρόπι για 10 λεπτά και στη συνέχεια θα προσθέσουμε τα αχλάδια και θα συνεχίσουμε το ψήσιμο για περίπου 20 λεπτά. (προσωπικά δεν μου αρέσουν τα φρούτα στα γλυκά να είναι πολύ μαλακά. Ο χρόνος που σας δίνω είναι για ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Αν επιθυμείτε πιο μαλακά προσθέστε από την αρχή λίγο περισσότερο νερό και αυξήστε το χρόνο, δοκιμάστε με ένα ένα πιρούνι σε τι υφή θέλετε να φέρετε το γλυκό σας)
Όση ώρα ψήνετε το γλυκό, μπορούμε να ξασπρίσουμε τα αμύγδαλα (βλέπε για ξάσπρισμα εδώ).


Όταν τελειώσει ο χρόνος που προαναφέραμε κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και ελέγχουμε αν έχει δέσει το σιρόπι (βλέπε για δέσιμο εδώ), αν είναι έτοιμο προσθέτουμε τα αμύγδαλα και το χυμό λεμονιού και βράζουμε για 5 λεπτά ακόμα. ( Αν το σιρόπι μας είναι πολύ πηχτό προσθέτουμε λίγο νερό και αφήνουμε να πάρει μια βράση ακόμα. Αν είναι πολύ αραιό συνεχίζουμε για λίγο ακόμα το βράσιμο πριν προσθέσουμε το λεμονί και ξανά ελέγχουμε.)

67
Βάζουμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα και γεμίζουμε με σιρόπι( βλέπε για αποστείρωση εδώ). Αφήνουμε τα βάζα ανάποδα μέχρι να κρυώσουν. Αποθηκεύουμε σε δροσερό μέρος.

8

 

9


Καλή επιτυχία!!!