top image food
MEGALI.jpg

Η Αγγελική Χριστοδουλάκη, είναι η μαμά της φίλης μου Φαίης. Μια γυναίκας που αγαπώ και σέβομαι πολύ. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο  Μιξόρουμα Ρεθύμνου, ένα μικρό χωριό κοντά στο Σπήλι. Ψιλή, μελαχρινή, με έντονα καστανά μάτια,  λεβέντισσα όπως λέμε εδώ στη Κρήτη. Με βλοσυρό βλέμμα και χαρακτήρα που σε κερδίσει από την πρώτη στιγμή.

 Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της Κρητικιάς γυναίκας, της γυναίκας παλιάς κοπής που λέμε. Καλή μάνα, καλή νοικοκυρά, καλή κόρη, καλή αδελφή, καλή φίλη. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν  μια σωστή γυναίκα.  Μεγάλωσε και έδωσε καλές αρχές στα παιδιά της μαζί με τον αείμνηστο σύζυγο της Μανώλη, που τον αγάπησε, τον σεβάστηκε και τον φρόντισε μέχρι την τελευταία του στιγμή.  Παρά τον αυστηρό χαρακτήρα της είναι πάντα δίκαιη, ήξερε και ξέρει να κρατά την οικογένεια της στη χούφτα της που λέμε, δεμένη και μονιασμένη. Ο λόγος της έχει  βαρύτητα και νομίζω πάντα εισακούγεται. Ήξερε το μυστικό των παλαιών γυναικών   «ο άντρας είναι το κεφάλι αλλά γυναίκα ο λαιμός». Γνήσια μινωίτισα  που τιμά τη καταγωγή της

.Πολλοί θεωρούν ότι στη Κρήτη ο άντρας κάνει το κουμάντο και ότι ίσως είναι μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, μεγάλο λάθος. Από μινωικής εποχής η Κρήτη ήταν μητριαρχική κοινωνία, ήξεραν  να σέβονται τη γυναίκα. Οι γυναίκες έπαιρναν μέρος σ’ όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις ως χειραφετημένες γυναίκες. Τα δικαιώματα της γυναίκας στη μινωική Κρήτη, η κοινωνική απελευθέρωση και ο σπουδαίος λατρευτικός και οικογενειακός της ρόλος, έδωσαν αφορμή σε πολλούς ιστορικούς να χαρακτηρίσουν μητριαρχική την κοινωνία της Kρήτης. O Πλάτωνας στην Πολιτεία του αναφέρει ότι οι Κρήτες αποκαλούσαν την πατρίδα μητρίδα, γη των μητέρων.

Με αυτήν λοιπόν τη γυναίκα εγώ λατρεύω να κάνω παρέα, να κάθομαι με της ώρες μαζί της, να πίνουμε τον καφέ μας, να με συμβουλεύει για διάφορα, να μιλάμε για συνταγές, να μου λέει ιστορίες από το χωριό, να μου μιλάει για τη μάνα της Ευαγγελία Δουλγεράκη και για τα νόστιμα φαγητά που έφτιαχνε με ότι είχε. Μια από τις πολλές συνταγές λοιπόν που μου έχει πει από τη μάνα της είναι και η σημερινή. Τηγανίτες με γλυκιά κολοκύθα. Όταν έφτιαξα πρώτη φορά αυτή τη συνταγή ενθουσιάστηκα με την απλότητα, με τη νοστιμιά της. Από τότε την έχω καθιερώσει, κάθε φόρα που θα βρεθεί στα χέρια μου γλυκιά κολοκύθα είναι το πρώτο πράγμα που θα φτιάξω μιας και τα παιδιά μου τρελαίνονται.   Φυσικά τρώγονται και κρύες. Σας συνιστώ αυτή τη συνταγή ανεπιφύλακτα.Σ’ ευχαριστώ πολύ κυρία Αγγελική, σ’ ευχαριστώ που μ’  έβαλες στην οικογένεια σου. 


Υλικά

800γρ γλυκοκολοκύθα

200γρ αλεύρι

20γρ μπέικιν πάουντερ

100γρ φέτα ή ξινομυζήθρα (προαιρετικά)

10 φυλλαράκια δυόσμοΑλάτι πιπέρΙ

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα


Εκτέλεση
Αρχικά κόβουμε τη κολοκύθα στις δυο άκρες, κόβουμε στη μέση και στη συνέχεια αφαιρούμε τους σπόρους και τις ίνες με ένα κουτάλι. Τεμαχίζουμε σε κύβους και τη βάζουμε σε μια κατσαρόλα με αρκετό νερό να ψηθεί.Όταν είναι έτοιμη βγάζουμε τα κομμάτια από το νερό και την αφήνουμε σε μια σουρωτήρι, πιέζουμε ελαφριά να φύγουν τα πολλά υγρά.

12

Μεταφέρουμε τη κολοκύθα σε ένα μπολ και λιώνουμε με ένα πιρούνι ή με ένα πολτοποιήτη.Προσθέτουμε το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ κοσκινισμένα, ανακατεύουμε και ρίχνουμε το  δυόσμο ψιλοκομμένο, αλάτι και πιπέρι. Σε αυτή τη φάση μπορούμε να προσθέσουμε αν θέλουμε  φέτα ή ξινομυζήθρα. Πάντως και σκέτη είναι εξίσου νόστιμοι. 

34

56

Σε ένα τηγάνι βάζουμε αρκετό ελαιόλαδο και αφήνουμε να ζεσταθεί. Παίρνουμε κοντά στο τηγάνι το μπολ με τον παχύρευστο χυλό και ένα ποτήρι με νερό. Βουτάμε μέσα στο νερό το κουτάλι και παίρνουμε από το χυλό, ρίχνουμε τους τηγανίτες στο ζεστό ελαιόλαδο. Τηγανίζουμε και από τις δυο πλευρές μέχρι να χρυσαφίσουν. Τους τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί και οι τηγανίτες με γλυκοκολοκύθα είναι έτοιμη.

79

Καλή επιτυχία!!!

10

11

13