Ημέρα της γιορτής μου η σημερινή του Αγίου Νεκταρίου και από χθες το βράδυ έχω αρχίσει τις προετοιμασίες για την σημερινή ημέρα. Από το πρωί δεν ξέρω τι να προετοιμάσω για τους φίλους και τις φίλες που περιμένω από το απόγευμα. Πρέπει να απαντώ και στο κινητό, στους φίλους στο facebook και δεν ξέρω αν τελικά τα προλάβω όλα αυτά.

Περισσότερα...

Το σταμναγκάθι είναι ένα από τα στοιχεία της Κρητικής ταυτότητας και ιδιαίτερα της Κρητικής διατροφής. Είναι από τα κορυφαία άγρια χόρτα μιας και φυτρώνει ή καλλιεργείται παντού με αξιοσημείωτη θρεπτικότητα, πλούσιο σε μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες. Χόρτο του χειμώνα στη φύση αλλά σήμερα το βρίσκεις όλες τις εποχές από τις συστηματικές υπαίθριες και υδροπονικές καλλιέργειες.

Περισσότερα...

Κρήτη, ένας τόπος ευλογημένος, γεμάτος αξίες που μόνο παραδόσεις κουβαλάει στη ράχη του. Φημισμένη για τη φιλοξενία της, μα και τα ξεχωριστά γεμάτα γεύσεις προϊόντα της, με πρώτο στη θύμησή μας το καλό κρητικό κρέας. «Βασιλιά εδώ έχουμε τ’ αρνί και το κατσίκι, μα δεν πάει πίσω και το νόστιμο κρέας του χοίρου.

Περισσότερα...

Βοδινό ή μοσχάρι με κριθαράκι γιουβέτσι στο φούρνο είναι ένα κυριακάτικο παραδοσιακό φαγητό για όλη την οικογένεια. Λατρεμένο φαγητό του Έλληνα που έμαθε να το απολαμβάνει με τους οικείους του ζεστό, αχνιστό στο μεσημεριανό τραπέζι.

Περισσότερα...

Πολλά έχουν γραφεί τα τελευταία χρόνια για την Κρητική διατροφή, για τον πλούτο της, για την απλότητα της και την ευρηματικότητα της, για το ότι είναι βασισμένη σε απλά υλικά της κάθε εποχής και στην περίσσια τέχνη που αναβλύζει από την αγάπη για τον τόπο και την προσήλωση στους παραδοσιακούς τρόπους μαγειρέματος.

Περισσότερα...

.Ο Αύγουστος για τον Ελληνισμό είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Χιλιάδες πιστοί, με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Μεγαλόχαρης για να αποθέσουν τη δική τους ικεσία στη χάρη της. 

Περισσότερα...

Καπρικό είναι το κρέας από αρσενικό γουρούνι (κάπρο) που ψήνουμε στο φούρνο με μια συγκεκριμένη διαδικασία με μικρές παραλλαγές από τόπο σε τόπο και από σπίτι σε σπίτι. Μια συνταγή που βρίσκουμε στην Κρήτη, κυρίως στην περιοχή του Ηρακλείου, από τις ...

Περισσότερα...

Συνηθίζω όταν βρίσκομαι στο χωριό μου να βολτάρω στους δρόμους και να παίρνω τις μυρωδιές από τους ανθισμένους κήπους με τις πορτοκαλιές, τις λεμονιές και τις νεραντζιές, από τις αλιτάνες στις αυλές με τα τριαντάφυλλα, τις γαρδένιες, τους ...

Περισσότερα...

Στην Κρήτη το κουνέλι είναι αγαπητό κρέας και το χρησιμοποιούν συχνά. Σε άλλη συνταγή σας μίλησα για τα πλεονεκτήματα που έχει (τρυφερό κρέας, ελάχιστα λιπαρά) και την διατροφική του αξία.
Σας μίλησα για τις παιδικές μου αναμνήσεις από τα κουνέλια ...

Περισσότερα...

Είναι γνωστή η αγάπη των Κρητικών για τα «ωζίστικα» κρέατα, δηλαδή για τα κρέατα των αιγοπροβάτων και από αυτά περισσότερο για το ζυγούρι. Το ζυγούρι είναι το χρονιάρικο αρνί που ακόμα δεν έχει γεννήσει.
Μια λέξη που σε ταξιδεύει στις Κρητικές μαδάρες, ...

Περισσότερα...

Στην Κρήτη παλιότερα ήταν έθιμο να μεγαλώνει κάθε οικογένεια στο χωριό ένα γουρούνι, τον «χοίρο», όπως το έλεγαν. Ο χοίρος συνήθως σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων και ήταν το κύριο έδεσμα της περιόδου.
Παράγει μεγάλη ποσότητα κρέατος και ...

Περισσότερα...

Το κουνέλι έχει λευκό, τρυφερό κρέας, με ελάχιστα λιπαρά και χοληστερίνη και συγκαταλέγεται στη λίστα των πιο υγιεινών και θρεπτικών επιλογών, με μικρή θερμιδική απόδοση αλλά με μεγάλη διατροφική αξία και ευεργετική δράση, γεγονός ιδιαίτερα χρήσιμο για όσους προσέχουν την σιλουέτα τους.
Στην παραδοσιακή Κρητική διατροφή το κουνέλι και τα πουλερικά, ως οικόσιτα ζώα της αγροτικής οικογένειας, κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης τους σε κρέας.

Περισσότερα...

Έχω συνηθίσει να σας γραφώ πάντα ένα κείμενο σχετικά με την κάθε συνταγή. Σήμερα όμως δεν ήθελα να σας γράψω κάτι συγκεκριμένο, ήθελα απλά να επικεντρωθώ στα καλά υλικά. Στην καλή πρώτη υλη που μπορεί να απογείωση το φαγητό μας. Κατσικάκι από τα βουνά του Καβουσίου, άγρια μάραθα μαζεμένα κοντά από την παραλία του Θόλου και πρώιμες κόκκινες ντομάτες. Αυτό και τίποτα άλλο. Έτσι απλά…

Υλικά
1 κιλό κατσικάκι ή αρνί
1 κρεμμύδι
1 μάτσο μάραθα
1 μεγάλη κόκκινη ντομάτα
2 πατάτες
100ml ελαιόλαδο
Αλάτι πιπέρι

Εκτέλεση

Πλένουμε το κρέας και το αφήνουμε να σουρώσει.

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο και το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, προσθέτουμε το κρέας και το αφήνουμε να τσιγαριστεί για 10 λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία.

Προσθέτουμε ζεστό νερό μέχρι να καλύψουμε το κρέας και αφήνουμε για 40 λεπτά περίπου να μεσό ψηθεί.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα μάραθα, τα ψιλοκόβουμε (χωρίς τα κοτσάνια ) και τα βάζουμε στο φαγητό, κόβουμε τη ντομάτα σε φέτες. Αφήνουμε για 5 λεπτά και στη συνέχεια προσθέτουμε τις πατάτες κομμένες σε χοντρές φέτες. Αλατίζουμε και ψήνουμε για περίπου 20 λεπτά ακόμα.

Τέλος ρίχνουμε λίγο πιπέρι και αφήνουμε το φαγητό μας να μελώσει.

Καλή επιτυχία!!!

Όταν μιλάμε για παράδοση και Πάσχα ο νους μας πηγαίνει στην μαγειρίτσα, το αρνί ή κατσίκι αυγολέμονο, στα σουβλιστά, τα οφτά και φυσικά σε καλιτσούνες και ρακί.
Στην Κρήτη, ο οβελίας, οι σούβλες και τα πασχαλινά υπαίθρια φαγητά μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ήταν σχεδόν άγνωστα εκτός ορισμένων εξαιρέσεων. Το αρνί ή το κατσίκι στη σούβλα ήταν φαγητό εξοχής και προτιμούσαν να το τρώνε σε πανηγύρια ή μεγάλες παρέες στην ύπαιθρο και σε κτηνοτροφικές κυρίως περιοχές. Η σούπα και το βραστό ήταν η πρώτη τροφή μετά την Ανάσταση κυρίως σε ορεινές περιοχές της δυτικής Κρήτης. Οι γαμπροί Στερεοελλαδίτες και από Πελοπόννησο φέρανε στην Κρήτη το έθιμο της σούβλας.
Στην Ανατολική Κρήτη το πασχαλινό μενού το βράδυ της αναστάσεως ήταν η μαγειρίτσα και αυγολέμονο αρνί ή κατσίκι με γαρδούμια. Το αρνί και το κατσίκι ήταν δύο οικόσιτα τα οποία δεν έλειπαν από κανένα σπίτι τις εποχές εκείνες. Τον Δεκέμβριο ή τον Γενάρη τα πρόβατα ή οι κατσίκες είχαν γεννήσει. Τα πιο πρώιμα είχαν γεννήσει ακόμα και αρχές Νοεμβρίου. Κάθε νοικοκυριό είχε τουλάχιστον δύο έως τρία μικρά αρνιά ή κατσίκια. Όσα δεν πουλούσαν στον χασάπη τα κρατούσαν για το πασχαλινό τραπέζι της οικογένειας. Έσφαζαν είτε τις απόκριες είτε το Πάσχα. Στην Κρήτη υπήρχε μια πολύ ωραία συνήθεια ...

Περισσότερα...

Η συγκεκριμένη συνταγή είναι από τις πιο αγαπημένες μου. Είναι αυτή που μπορώ να πω ότι με έχει χαρακτηρίσει. Την κάνω παρά πολλά χρόνια. Ειδικά όταν ήμουν φοιτήτρια στο Ηράκλειο, οπότε και το σπίτι μου ήταν πάντα κέντρο διερχομένων. Όλοι με τιμούσαν με την ...

Περισσότερα...