top image food
skordolazana3 αντίγραφο.png

«Cucina Povera», η «φτωχή κουζίνα» ή και η «κουζίνα της φτώχειας», όπως πιο ελεύθερα μπορούμε να μεταφράσουμε την ιταλική αυτή έκφραση, δεν σήμαινε τίποτε περισσότερο από την στο έπακρο αξιοποίηση κάθε συστατικού, που προερχόταν είτε από τον κήπο και την αυλή της νοικοκυράς, είτε ακόμα και από την θάλασσα, τα δάση -αναλόγως της γεωγραφίας κάθε τόπου- ή τον αέρα της συγκεκριμένης περιοχής.

Αυτό με την σειρά του μεταφράζεται στον πολύ απλό κανόνα, που στις μέρες μας τείνει να καταστεί διατροφική τάση, περί χρησιμοποίησης κατά το μέγιστο δυνατόν τοπικών, φρέσκων και εποχιακών υλικών. Άρα, κατά την ταπεινή μου άποψη, μάλλον «έξυπνη» -και όχι φτωχή- θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται η μαγειρική, που στηρίζεται σε αυτόν τον πυλώνα. Όπως κι αν έχει το πράγμα, μία από τις πιο χαρακτηριστικές κατηγορίες τροφίμων, που αξιοποιούν την φιλοσοφία αυτή, είναι τα χειροποίητα παραδοσιακά ζυμαρικά, τα οποία σε αφθονία απαντώνται σε κάθε τοπικό εδεσματολόγιο της Ελλάδας και άλλων χωρών της Μεσογείου και όχι μόνο. Η προετοιμασία τους, συνήθως στο τέλος του καλοκαιριού, αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες φροντίδες της νοικοκυράς, η οποία έπρεπε να εκμεταλλευθεί αφενός μεν την ύπαρξη άφθονου και φρέσκου αλευριού, από σιτάρι ή κριθάρι κυρίως, αλλά και τον ζεστό άνεμο που αναλάμβανε την ξήρανση των ζυμαρικών, τα οποία απλωμένα πάνω σε λευκά σεντόνια απολάμβαναν το «φιλί» του καλοκαιρινού ήλιου και αέρα, πριν μεταφερθούν στα κελάρια του κάθε σπιτικού. Εκτός από το αλεύρι στην συνταγή δεν συμμετείχαν -κατά κανόνα- παρά μόνο νεράκι και αλατάκι, ενώ ακόμα και στις πιο εμπλουτισμένες εκδοχές ζυμαρικών -όπως οι χυλοπίτες-, που η παρασκευή τους απαιτούσε την προσθήκη αυγών ή και βουτύρου και πάλι τα προϊόντα αυτά υπήρχαν σε επαρκή διαθεσιμότητα σε κάθε νοικοκυριό.

Τα σκορδολάζανα της Μήλου, όπως άλλωστε και τα σκορδομακάρονα της Σαντορίνης ή οι σκορδομακαρούνες της Κω και της Κάσου, οδηγούν σε κορυφαίο επίπεδο την φιλοσοφία της αξιοποίησης κάθε διαθέσιμου πόρου με τρόπο, ωστόσο, τέτοιο, που σε καμία περίπτωση το τελικό αποτέλεσμα δεν δείχνει «φτωχό», αντιθέτως πρόκειται για πιάτα της τοπικής, νησιωτικής κυρίως γαστρονομίας, που σφύζουν από νοστιμιά και ομορφιά στην εμφάνιση, ενώ παράλληλα είναι εξόχως υγιεινά και χορταστικά. Οι συνταγές αυτές, όπως προδίδει και το όνομά τους, «εκμεταλλεύονται» τη νοστιμιά και το άρωμα του σκόρδου με διαφορετικό τρόπο κατά περίπτωση, με την συνταγή της Μήλου να είναι η μοναδική που παντρεύει τα ζυμαρικά με σκορδαλιά -αλιάδα όπως την λένε στο νησί-, τέτοιας πυκνότητας, ώστε να μπορεί εύκολα να «αγκαλιάσει» τα λαζάνια, καθώς αποτελείται από μπόλικες σκελίδες σκόρδου, που δουλεύονται με λαδάκι και μικρή ποσότητα ψίχας ψωμιού ή πατάτας ή -ακόμα πιο παραδοσιακά- με σούγλι, ένα πηκτό χυλό από αλεύρι και νερό, που μαγειρεύεται για λίγο και διατηρείται για πολύ καιρό. Τα λαζάνια δεν έλειπαν ποτέ από το μηλέικο τραπέζι της Τσικνοπέμπτης, ενώ μπορούν επίσης να συνοδευτούν με ντοματοζούμι, τον περίφημο μπελτέ της Μήλου, ο οποίος ενίοτε χρωματίζει και την αλιάδα των σκορδολάζανων.

skordolazana1 αντίγραφο

Τα ζυμαρικά, ως ένα από τα πλέον δημοφιλή διατροφικά είδη, δεν θα μπορούσε παρά να έχουν και την δική τους γιορτή, την Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών, η οποία καθιερώθηκε το 1998, με πρωτοβουλία της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων Ζυμαρικών (UNAFPA), γιορτάζεται δε κάθε χρόνο στις 25 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση του πρώτου Συνεδρίου της Ένωσης, το 1995.

Υλικά
500 γραμ. ταλιατέλες
Για σκορδαλιά (αλιάδα)
2 φέτες ψωμί (ψίχα)
3 σκελίδες σκόρδο
Αλάτι
80 ml ελαιόλαδο
20ml ξίδι

 

Για το σούγλι
400ml νερό
90 γραμ. αλεύρι

 

Για σάλτσα ντομάτας
20 ML ελαιόλαδο
3 κουταλιές πελτέ
100 ML νερό
2 φύλλα δάφνης
3 κόκκους μπαχάρι

 

Εκτέλεση

Σε μία βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε αρκετό αλατισμένο νερό και βράζουμε τις ταλιατέλες όσο χρόνο αναγράφει η συσκευασία. Σουρώνουμε τα ζυμαρικά, ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο για να μην κολλήσουν και κρατάμε στην άκρη.

Για να φτιάξουμε την σκορδαλιά, μουσκεύουμε την ψίχα από το ψωμί σε ένα μπολ με νερό και στύβουμε με τα χέρια μας για να φύγει υγρασία.

Σε ένα γουδί ή σε multi πολτοποιούμε τα σκόρδα με λίγο αλάτι και στη συνέχεια ρίχνουμε το μουλιασμένο ψωμί.

Σε μια μικρή κατσαρόλα βάζουμε το νερό με το αλεύρι και ανακατεύουμε συνεχώς σε μέτρια θερμοκρασία μέχρι να πήξει.

Αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα το μείγμα με το σκόρδο, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το ξύδι και ανακατεύουμε μέχρι να ενωθούν τα υλικά.

Για να φτιάξουμε την σάλτσα ντομάτας, σε μία μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια θερμοκρασία κι ρίχνουμε τον πελτέ και ανακατεύουμε μέχρι να βγάλει τα αρώματα του, προσθέτουμε το νερό και τα μπαχαρικά και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για λίγο ακόμα μέχρι να δέσει η σάλτσα.

Σε μία πιατέλα σερβίρουμε τις ταλιατέλες με την σκορδαλιά και την σάλτσα ντομάτας.
Καλή επιτυχία!

 skordolazana2 αντίγραφο

 Συνταγές μας θα βρείτε στο site των SUPER MARKET ΚΡΗΤΙΚΟΣ καθώς και στα φυλλάδια προσφορών.

Δείτε και άλλες νόστιμες συνταγές μας

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑΣ

Σχέδιο χωρίς τίτλο 22 αντίγραφο 5

ΚΟΥΛΟΥΡΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σχέδιο χωρίς τίτλο 80 αντίγραφο 4